Miłość nigdy nie ustaje...

 

 

Kiedyś, wiele lat temu, z goryczą łez wżerających się w serce, napisałam ten krótki wiersz, który wtedy musiał pozostać monologiem...:

 

Odchodzisz...

Jak wiele zabierasz

Świat ogromnieje przez łzy!

Odchodzisz...

Weź mnie na pamiątkę...

 

Dzisiaj dopisuję odpowiedź:

 

Odchodzę...

Lecz drzwi nie zamykam.

To Ty masz do nich klucz...

Odchodzę w ogrom Wszechświata,

By mocniej przytulić Ciebie...

 

Z  Miłością, która jest Wieczna...

Suri